2 dagen in Suriname!

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Samen met de familie naar Schiphol geweest om afscheid te nemen. Toen ik m'n bagage ging afgeven kreeg ik te horen dat ik ook mijn handbagage moest inleveren we hadden namelijk een ander vliegtuig met minder ruimte. Uiteindelijk had ik ook nog veel vertraging. In het vliegtuig zat ik naast een hele aardige mevrouw. Aan het einde van de vlucht heb ik haar nummer en adres gekregen zodat ik een keer kan komen eten! Heel leuk! Hele aardige mensen. In het vliegtuig hadden we ook veel turbulentie. Dat was niet zo fijn. In het vliegtuig werd ik ook volgepropt door heerlijk eten! Rijst met kip, ijs en nog meer kip :D
Eenmaal uit het vliegtuig was het super warm! Pfff ik wist echt even niet waar ik het zoeken moest!!
Ik moest me nog even melden en toen in het busje naar het huisje.

Ik wist niet wat ik allemaal zag onderweg.. Veel zwerfhonden en mensen op straat. Om half 2 Surinaamse tijd ( half 6 in de ochtend in Nederland ) kwam ik aan. Ik was super moe. Ik was om 12 uur op Schiphol en om half 6 ( Nederlandse tijd ) de volgende dag op de plaats van bestemming. Ik moest nog wel even m'n klamboe ophangen en insmeren met muggenspul. Nou dat klamboe ophangen lukte even niet en had er geen geduld meer voor. Ik was zo moe. Dus heb hem uiteindelijk lekker om me heen geslagen. Volgende ochtend 0 muggenbulten :D yesssss!!! De andere meiden zaten helemaal vol.

Ik heb die nacht niet heel goed geslapen. Veel vreemde geluiden van honden en muggen. In de ochtend zag ik dus pas de meiden ( die ik eerder al ontmoet had ). Gezellig samen ontbeten. Toen kregen we een rondleiding door Paramaribo. Heel leuk om te zien!! Veel mooie plekken gezien maar ook dode honden op straat en toch ook wel armoede. S avonds zijn we lekker uit eten geweest. Ik kreeg niet heel veel door m'n maag omdat ik moeilijk kon wennen aan het tijdsverschil en de hitte.
Rond half 11 Surinaamse tijd ( NL half 3 )ging ik lekker naar bed
. Toch proberen om in het ritme te komen. Nog even m'n koffer uitpakken en tot mijn grote schrik was ik oog in oog met een enorme kakkerlak. SMERIG!! Gelukkig is Merel ( huisgenoot ) een held! Ze heeft hem weggehaald. Toen kon ik lekker slapen.

Vanochtend ( maandag 18 november ) werd ik lekker bezweet wakker. Heb een koude douche genomen. Dat is wel even wennen hoor een koude douche! Was niet zo lekker in het begin. Ik moet wel zeggen dat ik er steeds meer aan wen. We douchen hier ook wel minstens 2 keer op een dag.
Na het douchen lekker ontbeten en toen gingen we naar Het Project. Samen met Merel, Elske en Elleke ( andere vrijwilligers ) ga ik naar een weeshuis. We gingen daar vandaag kennismaken. Heel veel informatie gehad maar eigenlijk zouden we de echte indruk pas krijgen wanneer wij er echt zijn woensdag. Nu hebben we een kleine rondleiding gekregen. De kinderen waren ook allemaal op school toen dus toen was het rustig. De update komt na woensdag als ik er geweest ben en een hele dag heb meegemaakt.

Samen met Esther ( vrijwilligster en huisgenoot ) gaan we nog een ander project doen wat met onze achtergrond te maken heeft. Wat en hoe precies dat weten we nog niet en horen we nog. Ik moet zeggen dat het allemaal nog wel een beetje zweverig is. Ik doe ook veel nieuwe indrukken op en er gaat ook veel langs mee heen en ben nog best wel moe dus ik ga gewoon lekker mee met de Surinaamse mentaliteit: we zien het wel en vooral alles op z'n tijd en lekker rustig aan. De rust heb ik nog niet heel erg ervaren moet ik zeggen.

Eenmaal terug van de projecten gingen we boodschappen doen. Op de fiets. Ja dat is toch wel even wennen. Ze hebben hier niet echt veel verkeersregels. Het enige wat echt belangrijk is, is dat je aan de linkerkant fietst! Ja dat is ook weer even wennen!! Heel gek is dat.

Terug van de supermarkt gingen we naar het zwembad. Heerlijk was dat even en ik had echt voor het eerst het gevoel tot rust te komen in Suriname. Gewoon even alle indrukken op me laten inwerken.

Nu zit in in de tuin deze blog te schrijven. Esther is kijken bij haar project en de andere 2 huisgenoten ( merel en Elske ) zijn even buurten bij de vrijwilligers een straat verderop. Ik begin me steeds meer op m'n gemak te voelen en ook heel veilig te voelen! We hebben 2 waakhonden. Heel fijn. Ze zijn ook heel agressief naar andere mensen toe maar naar ons niet. Dat is een heel prettig gevoel.

Nu ben ik vast heel veel dingen vergeten op te schrijven maar er zijn zoveel dingen gebeurd en ik heb ook zoveel gezien, het komt allemaal nog wel!

Heel veel liefs
Romana